Sabunçu Məhkəməsində Aliment İşinin Yeni Cəbhəsi
Bu gün Sabunçu Rayon Məhkəməsində SOCAR-ın keçmiş vitse-prezidenti Mikayıl İsmayılovun oğlu Orxan İsmayılzadənin cavabdeh qismində çıxış etdiyi məhkəmə iclası keçirilib. Hakim Şəbnur Qədirovanın sədrliyi ilə baş tutan iclasa Fidan Abbasova iddiaçı qismində dəvət olunub. Məhkəmə işi Orxan İsmayılzadənin övladı Nil Orxan qızı Abbasovaya təyin olunan aliment borcunu ödəməkdən yayınması ilə bağlıdır.
Ödənilən Borc və Atalıq Tanınması
Ötən ay Sabunçu Rayon Məhkəməsi tərəfindən Orxan İsmayılzadənin əmlakına həbs qoyulmuşdu. Bu qərar Sabunçu Rayon İcra Şöbəsinin icra məmurunun təqdimatı əsasında qəbul edilmişdi. Təqdimatda Orxan İsmayılzadənin aliment borcunu ödəməkdən yayınması qeyd olunur və əmlakının üzərinə həbs qoyulmasının məqsədəuyğun olduğu bildirilirdi. Məhkəmə icra məmurunun təqdimatını araşdıraraq Orxan İsmayılzadənin mənzilinin üzərinə həbs qoyulması barədə qərardad çıxarmışdı. Bu gün keçirilən iclasda məlum olub ki, Orxan İsmayılzadə məhkəmənin başladığı anda yaranmış 4 min 500 manatlıq aliment borcunu ödəyib. O, həmçinin bundan sonra qızı Nil İsmayılzadənin aylıq 500 manat təyin olunmuş aliment xərcini vaxtında ödəyəcəyini vəd edib. Həmçinin, bu günədək Nil Orxan qızı Abbasova kimi tanınan uşağa artıq atasının adı və soyadı verilib. Uşağın şəxsiyyət vəsiqəsində ata adı qrafasında Orxan, soyadı qrafasında isə İsmayılzadə qeyd olunub.
Münasibətlərin Tarixçəsi və Məhkəmə Çəkişmələri
İddiaçı Fidan Abbasova əvvəlki açıqlamalarında bildirmişdi ki, o, 2012-ci ilin may ayında Mikayıl İsmayılovun oğlu Orxan İsmayılzadə ilə faktiki ailə həyatı qurub. Rəsmi nikaha çevrilmədən öncə cavabdehlə birlikdə yaşayıblar və faktiki ailə münasibətləri 2016-cı il sentyabrın 3-dək davam edib. Fidan Abbasova qeyd edib ki, faktiki nikahlarından 2015-ci il mayın 5-də Nil adlı övladları anadan olsa da, Orxan İsmayılzadə uşağın atası olması ilə bağlı nə rəsmi nikaha daxil olub, nə də atalığı tanıyıb. Fidan Abbasova Sabunçu Rayon Məhkəməsinə müraciət edərək övladının atasının müəyyən edilməsini xahiş edib. Məhkəmə prosesi zamanı Mikayıl İsmayılov şəxsən Fidan Abbasova ilə görüşərək adlarının məhkəmələrdə hallanmamasını xahiş edib. O, iddianın geri çəkilməsi qarşılığında Orxanın məhkəmədən kənar şəkildə məsələni həll edəcəyini və övladlarının atası olduğunu etiraf edəcəyini vəd edib. Lakin Fidan Abbasova bu yalan vədə inanaraq iddiasından imtina etsə də, sonradan aldadıldığını və təhdidlərə məruz qaldığını bildirib.
DNA Testindən Yayınmağın Hüquqi Nəticələri
Sabunçu Rayon Məhkəməsi təqdim olunan sübutlar əsasında Fidan Abbasovanın qızının atasının Orxan İsmayılzadə olması barədə qərar qəbul edib və uşağın saxlanılması üçün aliment təyin edib. Məhkəmə prosesi zamanı cavabdehin bioloji qohumluğun müəyyən edilməsi – atalıq testindən keçməsi üçün qərardad çıxarılsa da, Orxan İsmayılzadə bu testdən keçməkdən yayınmışdı. O, qızının saxlanılması üçün təyin olunan aylıq 500 manat alimenti də ödəməkdən imtina edirdi. Orxan İsmayılzadə Sabunçu Rayon Məhkəməsinin qərarından Bakı Apellyasiya Məhkəməsinə şikayət versə də, bu məhkəmə instansiyası da obyektiv qərar çıxarılması üçün onun atalıq testindən keçməsi barədə qərardad vermişdi. Ekspertizanın keçirilməsi Məhkəmə Tibb Ekspertizası və Patoloji Anatomiya Birliyinin (MTE və PAB) Məhkəmə Tibbi Biologiya şöbəsinə həvalə edilmişdi. Lakin Orxan İsmayılzadə əvvəlki dəfələrdə olduğu kimi, bu ekspertizada da iştirak etməkdən yayınmışdı. DNT testləri valideynlərin genetik materiallarının uşaqda mövcudluğunu müəyyən etməyə imkan verir. Hər fərdin DNT-sinin yarısı anadan, yarısı atadan gəldiyi üçün, bu analiz vasitəsilə bioloji qohumluq yüksək dəqiqliklə təsdiqlənə bilər. Qanunvericiliyə əsasən, ekspertizada iştirakdan yayınma faktı onun nəticələrini qəbul etmək mənasını daşıyır.
Ədalət Təmin Edildi: Nəticə
Uzun sürən məhkəmə çəkişmələrindən sonra Orxan İsmayılzadənin övladını qəbul etməsi və ona adını, soyadını verməsi təqdirəlayiq bir nəticədir. Bu, həm də Azərbaycanın məhkəmə-hüquq sistemində ədalətin təmin olunmasının bariz nümunəsidir.
Ay sağ ol, Orxan! Nəhayət ki, qızının adını daşımağa layiq görüldü. Aliment də ki, elə bil lotereya udduq, illər sonra xatırlayıb ödədik. Bu tempdə getsək, yəqin ki, nəvəsinin də ad gününə hədiyyə alar. Azərbaycan kişisi sözünün üstündə durar, bir az gec də olsa… 😉
Orxan İsmayılzadənin borcunu ödəməsi və qızına adını verməsi müsbət addımdır, lakin bu, illərlə davam edən mübahisənin və laqeydliyin nəticəsidir. Aliment ödəmək lotereya uduşu deyil, uşağın qanuni haqqıdır. Gec də olsa, bu məsuliyyəti dərk etmək təqdirəlayiqdir, ancaq bu, bütün kişilərin nümunəsi olmamalıdır.
Ay sağ ol, Orxan! Nəhayət ki, qızının adını daşımaq şərəfinə nail oldun. Yəqin ki, aliment ödəmək adını verməkdən daha çətin oldu, eləmi? Bu tempdə getsək, bəlkə bir gün atalar uşaqlarına baş çəkməyi də “ödəyə” bilərlər. Böyük irəliləyişdir, vallah!
Orxan İsmayılzadənin aliment borcunu ödəməsi və qızına adını verməsi müsbət addımdır, lakin bu, uzun sürən və çətin bir prosesin nəticəsi olub. Şərhdəki ironiya haqlıdır, çünki bəzi atalar uşaqlarına maddi dəstək verməyi və onların həyatında iştirak etməyi özlərinə borc bilmirlər. Ümid edək ki, bu hadisə digər atalara da nümunə olar və onlar da övladlarına qarşı məsuliyyətlərini dərk edərlər.
Orxan İsmayılzadənin aliment borcunu ödəməsi və qızına adını verməsi təqdirəlayiqdir. Bu, hər bir valideynin övladına qarşı olan əsas vəzifəsidir. Lakin bu prosesin uzun sürməsi və məhkəmə müdaxiləsi olmadan həyata keçməməsi düşündürücüdür. Ümid edirəm ki, bu hadisə digər valideynlər üçün dərs olar və onlar övladlarına qarşı məsuliyyətlərini vaxtında dərk edərlər.
Bu hadisə göstərir ki, bəzən maddi imkanlı insanlar belə övladlarına qarşı məsuliyyətsiz yanaşa bilirlər. Məhkəmə prosesinin bu qədər uzanması isə aliment sistemindəki boşluqlardan xəbər verir. Belə halların təkrar olunmaması üçün qanunvericilikdə daha sərt tədbirlər görülməsi vacibdir.
Bu məsələnin həllini tapması yaxşı haldır. Uşağın soyadı olmaması, alimentin ödənilməməsi kimi problemlər valideynlərin məsuliyyətsizliyindən irəli gəlir. Ümid edirəm ki, bu, digər valideynlərə də nümunə olar və onlar da övladlarına qarşı vəzifələrini dərk edərlər. Belə məsələlərdə qanunvericiliyin sərtləşdirilməsi də vacibdir ki, uşaqlar zərər çəkməsin.
Sizin fikrinizdə həqiqət payı var, lakin qanunvericiliyin sərtləşdirilməsi bəzən əks-effekt də verə bilər. Sərt cəzalar valideynləri daha da gizlənməyə, öhdəliklərindən yayınmağa sövq edə bilər. Əsas diqqəti cəmiyyətdə məsuliyyət hissinin artırılmasına, valideynlik şüurunun yüksəldilməsinə yönəltmək daha faydalı olar. Məncə, dövlət bu istiqamətdə maarifləndirmə işlərinə daha çox yatırım etməli, gənc ailələrə dəstək proqramlarını genişləndirməlidir. Belə yanaşma, həm də uşaqların valideynləri ilə sağlam münasibətlər qurmasına şərait yaradar.
Bu cür məsələlər məhkəməyə qədər getməməli idi. Ata olmaq təkcə genetik bağlılıq deyil, həm də məsuliyyətdir. Yaxşı ki, sonunda borcunu ödəyib, qızına adını verib. Amma bu, illərlə davam edən məhkəmə çəkişməsinə dəyərdimi? Uşağın psixoloji durumu da nəzərə alınmalı idi. Ümid edirəm, bundan sonra hər şey yoluna düşər.
Tamamilə doğrudur, belə məsələlər məhkəməyə qədər uzanmamalı idi. Amma bəzən tərəflər arasında anlaşılmazlıqlar o həddə çatır ki, məhkəmə qərarı olmadan həll yolu tapmaq mümkün olmur. Əsas odur ki, sonda ədalət bərpa olunsun və uşağın hüquqları qorunsun. Düşünürəm ki, bu hadisədən sonra Orxan İsmayılzadənin atalıq məsuliyyətini daha dərindən dərk edəcəyi və qızı ilə sağlam münasibətlər quracağı ümidi var.
Nə yaxşı ki, sonunda bu məsələ öz həllini tapdı. Orxan İsmayılzadənin borcunu ödəməsi və qızına adını verməsi təqdirəlayiqdir. Hər bir uşağın öz atası ilə soyadını daşımaq hüququ var. Ümid edirəm ki, bundan sonra hər şey qaydasına düşər və Nil üçün xoşbəxt bir gələcək başlar.
Əlbəttə, bu xoş xəbərdir və uşağın rifahı üçün atılan hər bir addım alqışlanmalıdır. Ancaq unutmayaq ki, aliment ödəmək və uşağa soyad vermək sadəcə qanuni öhdəliklərin yerinə yetirilməsidir. Ümid edirəm ki, bu, Orxanın qızı ilə münasibətlərində yeni bir başlanğıc olar və o, yalnız maddi deyil, mənəvi dəstəyi ilə də Nilin həyatında daimi iştirak edər.
Hər bir uşağın öz valideynləri tərəfindən dəstəklənməsi və qayğı görməsi fundamental hüquqdur. Orxan İsmayılzadənin aliment borcunu ödəməsi və qızına soyadını verməsi müsbət addımdır, lakin bu, yalnız bir başlanğıcdır. Əsl valideynlik uşağın həyatında aktiv iştirak etmək, onun təhsili, sağlamlığı və emosional rifahı ilə maraqlanmaq deməkdir. Ümid edirəm ki, Orxan bu öhdəlikləri dərk edərək qızı ilə sağlam və davamlı bir bağ qura bilər.
Bu nə biabırçılıqdır?! Atalıq borcunu ödəmək üçün illərlə məhkəmə qapılarında sürünmək, əmlakına həbs qoyulandan sonra borcunu ödəmək nə deməkdir? Belə “atalar” uşaq dünyaya gətirməyi bacarır, amma məsuliyyəti daşımağa gələndə yoxa çıxırlar. O uşağın günahı nədir ki, belə vicdansız bir atası var?! Yaxşı ki, məhkəmə var, əks halda bu uşaq acından öləcəkdi.
Sizinlə qismən razıyam, belə hallarda atanın məsuliyyətsizliyi qəbuledilməzdir. Amma unutmayaq ki, bu kimi davalar çox zaman emosional zəmində baş verir və hər iki tərəfin öz həqiqətləri olur. Bəzən aliment məbləği ilə bağlı razılığa gəlmək çətinləşir, bəzən isə ata övladına lazımi diqqəti göstərə bilmədiyinə görə özünü günahkar hiss edir. Əsas odur ki, sonda uşağın maraqları qorunsun və o, normal böyümək üçün lazım olan hər şeylə təmin edilsin.
Bu nə biabırçılıqdır?! Bu cür “kişilər” necə cəmiyyətdə başlarını qaldırıb gəzirlər? Aliment ödəməkdən yayınmaq, sonra da məhkəmə qərarı ilə əmlakına həbs qoyulandan sonra borcunu ödəmək… Bu, atalıq adına ləkədir! Qızına adını verməyi də böyük iş kimi təqdim edirlər, elə bil lütf edir. Belələri uşaq sahibi olmamalıdır!
Əlbəttə, aliment ödəməkdən yayınmaq qəbuledilməzdir və hər bir valideyn öz övladının rifahı üçün məsuliyyət daşımalıdır. Lakin Orxan İsmayılzadənin borcunu ödəməsi və qızına adını verməsi müsbət addımdır. Bəlkə də bu, onun gələcəkdə qızı ilə daha yaxşı münasibət qurmaq istəyinin göstəricisidir. Hər kəs səhv edə bilər, önəmli olan bu səhvlərdən nəticə çıxarıb düzəlməyə çalışmaqdır.
Görəsən, bu “cənab”lar nə vaxt adam olacaq? Əvvəl uşaq dünyaya gətir, sonra da aliment ödəməkdən yayın. Sonra da deyirlər ki, niyə cəmiyyət belədir, niyə boşanmalar çoxdur. Öz balasına sahib çıxmayan adamdan nə gözləyəsən? Yaxşı ki, məhkəmə var, ədalət var. Yoxsa bu “bəy”lər elə bilirlər ki, hər şey pulla həll olunur. Adını verməyi də böyük iş kimi təqdim edirlər. Elə bil qızına ad verməklə borclarını silirlər. Ay sağ olun, məhkəmə işçiləri, belə “ataları” yerinə oturtduğunuz üçün!
Sizin fikirlərinizdə haqlılıq payı var, lakin unutmayaq ki, bu, tək bir tərəfin versiyasıdır. Bəzən aliment davalarında hər iki tərəfin özünə görə arqumentləri olur və hadisələr tam aydın olmaya bilər. Ədalətli qərar üçün hər iki tərəfin mövqeyini anlamağa çalışmaq vacibdir. Bəlkə də, bu hadisədə də biz bilmədiyimiz nüanslar var.
Bu, çox yaxşı haldır ki, nəhayət ədalət bərpa olundu. Aliment ödəməkdən yayınmaq və övladına sahib çıxmamaq Azərbaycan kişisinə yaraşmayan hərəkətdir. Orxan İsmayılzadənin bu addımı gec də olsa atması müsbət haldır. Ümid edirəm ki, bu, digər atalar üçün də bir nümunə olar və onlar da öz övladlarına qarşı məsuliyyətlərini dərk edərlər. Hər bir uşağın hüququdur ki, onun atası olsun və o, atasının soyadını daşısın.
Nəhayət, bu məsələnin həllini tapması sevindiricidir. Aliment ödəməkdən yayınmaq və uşağa ad verməmək Azərbaycan kişisinə yaraşmayan hərəkətlərdir. Orxan İsmayılzadənin bu addımı gec də olsa atması yaxşı haldır, amma bu, onun əvvəlki səhvlərini tamamilə silmir. Ümid edirəm ki, bu, başqa atalar üçün də bir nümunə olar və onlar da övladlarına qarşı məsuliyyətlərini dərk edərlər.
Bu Orxan İsmayılzadənin hərəkətləri biabırçılıqdır! Aliment ödəməkdən yayınmaq, sonra da borcunu güclə ödəmək… Bu, atalıq məsuliyyətindən qaçmaqdır. Uşağa adını verməsi də ürəkdən gələn bir şey deyil, məcburiyyətdən atılan addımdır. Belə “atalar” cəmiyyətimizdəki dəyərlərə zərbə vurur.
Bu xəbər bir daha sübut edir ki, qanun qarşısında hər kəs bərabərdir. Orxan İsmayılzadənin aliment borcunu ödəməsi və qızına adını verməsi müsbət haldır. Ümid edirəm ki, bu, bütün valideynlər üçün bir nümunə olar və onlar da övladlarına qarşı məsuliyyətlərini dərk edərlər.
Bu uzun sürən məhkəmə prosesi nəhayət ki, ədalətli sonluqla bitdi. Yaxşı ki, Orxan İsmayılzadə borcunu ödəyib, qızına adını verib. Amma bir valideyn kimi bu məsələdə daha məsuliyyətli olmalı idi. Aliment ödəməkdən yayınmaq nə deməkdir? Uşağın gələcəyi hər şeydən önəmli olmalıdır. Ümid edirəm ki, bu hadisədən sonra Orxan İsmayılzadə övladına daha çox diqqət göstərəcək və onun həyatında aktiv rol oynayacaq.
Görəsən, bu cənab İsmayılzadənin borcunu ödəməsi və qızına adını verməsi nə qədər vaxt apardı? Yaxşı ki, məhkəmə bu məsələdə ədaləti bərpa etdi. Belə nümunələr göstərir ki, qanun qarşısında hər kəs cavabdehdir, kimliyindən asılı olmayaraq.
Nə yaxşı ki, nəhayət ədalət yerini tapdı! Bu, bütün valideynlərə bir nümunə olmalıdır ki, övladlarına qarşı məsuliyyətlərini dərk etsinlər. Orxan İsmayılzadənin bu addımı, həm də cəmiyyətimizdə ailə dəyərlərinin qorunmasına bir töhfədir. Belə məsələlərin həlli, gələcək nəsillərin sağlam böyüməsi üçün çox vacibdir.
Bu məhkəmə çəkişmələri göstərir ki, qanun qarşısında hamı bərabərdir, hətta yüksək vəzifəli şəxslərin övladları belə. Ədalətin bərqərar olması, uşaq hüquqlarının qorunması dövlətimizin prioritetlərindəndir. Bu məsələlərdə prinsipial mövqe tutulması təqdirəlayiqdir.
Bu nə biabırçılıqdır! Atası yüksək vəzifədə işləyən birinin aliment ödəməkdən yayınması, sonra da məhkəmə yolu ilə borcunu ödəməsi və qızına adını verməsi… Bu, sadəcə olaraq pulu olanın vicdanı susdurmasıdır. Belə “kişilər” ancaq adlarını biabır edirlər. Uşağa vaxtında baxmaq, onunla maraqlanmaq əvəzinə, illərlə alimentdən yayınmaq, sonra da məhkəmənin qərarı ilə hərəkətə keçmək – bu, əsl atalıq deyil, rəzalətdir!